รอยเล็บเหน็บ เนื้อเจ็บปวดเหลือใจ
rooy lep nep jep phuot lue jai
爪の痕が滲みる 体の痛みが心にも残る
แค้นใดกันเจ้า
keen dai kan jao
君との喧嘩
หยิกเอาหยิกเอา เฝ้าแต่แสนงอน อ่อนใจ
yik ao yik ao fao dee sen goon oon jai
つねって つねって 拗ねるばかりで 僕はまいってしまった
ตั้งหน้าหยิกย้ำช้ำไปหมดแล้ว
tang naa yik yam cham pai mot leeo
何度もつねられっぱなしで すっかり青あざになってしまったよ
เป็นแนวน้อยใหญ่ pen neeu nooy yai
小さな線 大きな線
เคืองพี่เรื่องไรไฉน เมินหน้า
kieng phii rueng rai chanai mein naa
何をそんなに怒っているの? 顔も見ようとしない
รอยรักฝากรส หมดจดมิจาง
rooy rak faak rot mot jot mi jaang
愛の痕 傷となり淡くならない
น้องนางเคยให้
noong naang kui hai
君がかつて与えたものだ
พี่วอนอ่อนใจ เหตุใดน้องจึงปึ่งชา
phii woon jai het dai noog jung ping chaa
僕は君が怒ってしまった理由を 辛くて知りたい
เคลือบแคลงแสร้งเสเกเรอีกหรือ ดึงดื้อสัญญา
kliep kleeng sreeng see geeree iik ru ding due sanyaa
これからも わざとそんな風にいじめるのかい?約束にも頑固になって
ก็ไหนเคยว่าไม่ขืนขัดใจ
go nai kui waa kun kat jai
喧嘩はしないと言ったんだろうか?
* พี่หรือถนอมจะหอมสักครั้ง ก็ยังวอนเจ้า
phii tnoon ja hoom sak krang go yang woon jao
それを守るのは僕なのかい?だったら口づけを一度だけさせておくれ
でも 君にそうお願いをして
จูบเพียงแผ่วเบากลัวน้องหมองไหม้
juup phieng feu bao klua noong moong mai
軽く口づけしただけで 君の機嫌を損ねるのが怖い
** จะเกาะจะกุมนุ่มเนื้อเพียงเฉียดละเมียดละไม
ja gao ja gun num nua phieng cheit la miet la mai
柔らかな君を近くに抱きたいだけなのに
แง่งอนอันใดขวัญใจจึงหน้างอ
gee goon an dai kwan jai jung naa goo
どうして最愛の人は拗ねてしまったんだろう
*** รอยเล็บเหน็บรักติดปัก ฝังแนว
rooy lep neep rak kit pak dang neeu
爪の痕は愛の痕として線になって残っている
เหมือนรอยแมวข่วน
muan rooy meeu kuon
まるで猫がひっかいた痕のように
พี่ครางพี่ครวญ แต่นวลน้องยังไม่พอ
phii raang phii kruon dee nuon noog yang mai phoo
僕がどんなに泣いても 美しい君はまだ満足しない
หยิกไปให้สมอารมณ์ขุ่นหมอง มิต้องรั้งรอ
yik pai hai sam aarom kun moong mi tong rang roo
気持ちが晴れるまでつねらせるよ 遠慮しないで
ต่อน้องเพียงพอ พี่ขอจูบคืน
too noong phieng phoo phii koo juup kun
その後君が満足したら お返しに口づけをもらいたい
*.**.***/repeat
นวล..เจ้าพี่เอย
nuon jao phii eey
ヌオン・・僕の美しい人よ
คำน้องเอ่ยล้ำ คร่ำครวญ
kam noong ei lam krum kruon
嘆き悲しむ君の言葉
ถ้อยคำ เหมือนจะชวน
toy kam muan ja chuon
口から出る言葉は まるで
ใจพี่หวนครวญคร่ำอาลัย
jai phii nuan kruon kram aalay
僕を再び未練で嘆き悲しませる
น้ำตาอาบแก้ม เพียงแซมเพชรไสว
nam taa aap geem phieng seem psan sai
涙が頬に溢れ あたり一面ダイヤのように
แวววับ จับหัวใจ เคล้าแสงไต้ งามจับตา
weeu wap jap hua jai klao seeng dai gaam jap taa
きらきら光り 心をとらえる もつれ合う松明の灯が目を奪う
นวล แสงเพชร เกล็ดแก้ว อันล้ำค่า
nuon seeng p glet geeu an lam kaa
ヌオン・・ダイヤの輝き 宝石の断片 至高の価値
ครา เมื่อแสงไฟส่องมา แวววาว ชวนชื่นชม
kraa mua seeng fai soong ma weeu waau cuon chin chom
火の光が照らす時 きらきらと輝き誘う
น้ำตาแสงไต้ ดื่มใจ พี่ร้าวระบม
nam taa seeng dai dum jai phii raau rabom
松明の灯に照らされる涙に心が痛む
ไม่อยากพรากขวัญภิรมย์
mai yaak praak kwon phrim
最愛の人と別れたくはない
จำใจข่ม ใจไปจากนวล
jam jai kom jai pai jaak nuon
けれど ヌオンから去らなければいけない
นวลเจ้าพี่เอย ..นวลเจ้าพี่เอย
nuon jao phii ey nuon jao phii ey
ヌオン・・僕の ヌオン・・僕の美しい人
ขวัญ ชีวีพี่เอย kwan chiwii phii eey
愛おしい人よ 僕の命
ขวัญ..เจ้าจงอย่าเลยจากไป kwan jao jong yaa ley jaak pai
愛しい人よ 行かないで
นอน..เนื้อละมุน หนุนกลางหว่างใจ noon nue latun nun klaag waang jai
おやすみ・・美しい人よ 安心して
พี่ประคองในอ้อมกอดไว้ phii prakoong nai oom good wai
僕が腕の中で大事に抱いていてあげる
เพื่อขวัญฤทัยได้หนุนรอง phua kwan tay dai nun roong
愛しい人が安心するように
นอน..ในอ้อมกอดพี่ noon nai oom good phii
おやすみ・・僕の腕の中で
แขน..พี่วางแทนที่ ตั่งทอง keen phii waang teen tii tua toong
僕の腕が 金の座椅子の代わりをしてあげる
นอน..ขวัญดวงใจ ในอ้อมประคองnoon kwan duan jai nai oom prokoong
おやすみ・・愛しい人よ この 両手で支えるこの腕の中で
คุ้มกันภัย ให้แทนเกราะทองkum kan phay hai teen kratoong
金の鎧の代わりに 危険から守ってあげる
ให้น้องนิทรา อย่าหมองเลย hai noong nitraa yaa moong ley
君を眠らせてあげる 憂鬱にならないで
เนตรน้องมีประกายดาราnet noong pragaay daaraa
君の瞳にある星の煌めき
น้องจงนิทรา อย่าลืมตาน้องเอย noong jong nitraa yaa luum taa noong ley
眠って 目を開かないで
หลับเถิดหนา น้องอย่าเผยดวงตาเลย rap te naa noong yaa fay duan taa ley
お眠り 目を開けないで
เพราะตาทรามเชยจะเย้ยแสงดาวนภาอับไป
君の瞳は 空の星の光を冷やかし暗くしてしまうから
ซ่อนแสง เก็บไว้ให้พี่ soon seeng gep wai hai phii
その光は 僕のために隠しておいて
ตื่นนี้ พี่จะชมชื่นใจ tuun nii phii ja chom chin jai
目が覚めたら 僕が それを愛でてあげる
จันทร์ กระจ่างฟ้า นภา ประดับดาว jan krajaang faa naphaa pradap daau
月が空に明るく輝き 空は星に飾られている
โลกสวยราวเนรมิต ประมวลเมืองแมน look sway raau niramit pramuan muang meen
世界は美しく 完ぺきに創造されている
ลมโชยกลิ่นมาลา กระจายดินแดน lom chooy klin maa laa krajaay din deen
風は芳しく吹き 大地に散る
เรียมนี้แสน คะนึงถึงน้องนวลจันทร์ riem nii seen kanung tung noong nuon jan
これは月のように美しい君のことをとても想って口にしている言葉
งามใดหนอ จะพอ ทัดเทียบเปรียบน้อง gam dai noo ja phoo tat tiep priep noong
何の美しさがあるだろう 君と並び比べられるものが
เจ้างามต้องตาพี่ไม่มีใครเหมือน jao gaam toong taa phii mai mii krai muaon
僕の目に君と同じように美しく見える人は誰もいない
ถ้าหากน้องอยู่ด้วย และช่วยชมเดือน taa haak noong yuu duoi le chuoi chom duen
もしも君がここで 一緒に月を愛でてくれたら
โลกจะเหมือน เมืองแมน แม่นแล้ว นวลเอย look ja muan muang meen meen leeo nuon ey
この世界は 完璧な処になるのに・・ああ美しい人よ
คืนนั้นมีเธอ ซบอิงอกฉัน kuun nan mii ter sop ing ok chan
あの夜は 僕の胸にもたれかかり顔をうずめる君がいた
วอนรัก อ้อนคำรำพัน won rak oon kam ram phan
愛を求め 言葉をせつなく交わしあいながら
เสกสรรค์ เอ่ยคำปลอบใจ sek sran ey kam ploop jai
その美しい言葉に心を癒された
จวบจนฟ้าสาง สว่างไห แว่วเสียงสำเนียงนกไพร joup jon faa saang swaang hai weu sieng sam nieng nok prai
朝が来て明るくなり 森の鳥の声が微かに聞こえ出すまで
กล่อมให้ นวลน้องนิทรา kloom hai nun noong nitraa
眠っている美しい人を撫でてあげた
มีรักเคียงใจ ฤทัยสุขสันต์ mii rak kieng jai rutai suk san
この心に寄り添う愛がある幸せ
ชวนชี้ให้ชมดวงจันทร์ คืนนั้น สุขล้ำอุรา chuon chii hai chom doung jan kuun nan suk san uraa
月を見るよう指差した あの夜 心に溢れる幸せ
แจ่มจันทร์นั้นงาม อร่ามตา jeem jan nan gaam oraam taa
目に眩しいばかりの月の輝き その美しさ
ข้าชมภิรมย์น้องข้า ขวัญสุดา หนุนตักแทนหมอน kaa chom pirom noong kaa kwan sudaa num tak teen moon
僕の愛おしい君を膝枕にして
*คืนนี้คืนนั้น ผิดกันไป ข้าเปล่าเปลี่ยวใจ kuun nii kuun nan phit kan pai kaa plaa plieu jai
でも 今夜とあの夜・・まるで違う 僕は一人寂しい
ใครพาน้องข้า จากจร krai phaa noong kaa jaak jon
誰が 僕の君を連れ去ってしまったのか
โกรธแค้นเคืองใคร จึงตัดรอน groot keen kueng krai jung tat roon
誰に怒って そして捨て去ったのか?
เคยรักเคยวอน รำพัน หรือใจเจ้านั้นเป็นอื่น kui rak kui won ram phan ru jai jao nan pen uun
いつも愛いし合い求めあったことを・・それともあの君の気持ちが変わってしまったのか?
คืนนี้มองจันทร์ไม่งามผ่องใส kuun nii moong jan mai gaam phoong sai
今夜月を見ても もはや澄み渡る美しさはない
คนรักกันเพียงดวงใจ เคยหมายมั่นไว้ ยั่งยืน kon rak kan phieng duang jai kui maay man wai yang yuun
一途に永遠に愛しあうと思っていた人
ข้าคอยขวัญตา ทุกค่ำคืน kaa kooy kwan taa tuk kam kuun
僕はその愛する人を待っている 毎晩 毎夜
ข้านอนฝันยังสะอื้น ทุกวันคืน ครวญคร่ำคอยหา kaa noon fan yang sauun tuk wan kuun kruon kram kooy haa
僕はまだため息をつきながら眠り夢に見ている 毎晩 泣きながら待ち続けている
กิ่งฟ้าช่อนี้หรือมีคนปอง gin far choo nii ru mii kon poong
この一本の天の小枝か?手に入れようとしている人がいるのは?
กิ่งทองเจ้าสูงเปรียบไม้ยางยูง เจ้าสูงลอย gin tong jao suung priep mai yaang yuung jao suung looy
君は金の小枝 オオミフタバカキの木のように高くある、雲の上の人
หลงเฝ้าเพ้อมอง อยากปองเอื้อมสอย long fao par mong yaak poong erm sooy
手に入れたくて ただただ眺めているばかり もぎ取りたくて手を延ばしても
แต่บุญพี่น้อย จึงพลอยระทม dee bun phii nooy jung plooy ratom
僕の徳は少ないから 憂鬱な気持ちになるだけしかできない
กิ่งฟ้าช่อนี้ เจ้ามีราคา gin far choo nii jao mii rakaa
この一本の天の小枝 価値の高い君
หากพี่จะคว้า พี่คงได้มา แค่เพียงลมๆ haak phii ja kwaa phii kong dai maa dee phieng lom lom
もしも僕が奪おうとしても 手にできるのは空でだけ
ได้แต่แหงนมองยิ่งปองยิ่งตรม dai dee gheen moong ying poong ying trom
間違いなく憂鬱になるだけ 求めれば求めるほど悲しくなるだけ
อกต้องชื่นชม ได้ชมเพียงเงา ok tong chuen chom dai chom phieng gao
愛さずにいられなくても 愛せるのは影だけ
จนปัญญา พี่แล้ว กิ่งแก้วทูนหัว jon banyaa phii leeo ging geeu tuun hua
どうしたら良いのかわからず僕はその枝を大事に想うことしかできない
รักเจ้าเผลอตัว มัวเมา rak jao pleo tua mua mao
君を愛する 我を忘れて
เพราะรักโง่งม หลงชมเพียงเจ้า pro rak goo gom long chom phieng jao
この愚かな愛・・ 君だけを愛することに耽るばかり
จึงปวดใจร้าว อยู่ชั่วนิรันดร์ jung phuot jai raau yuu chua nirandon
それで 永遠に辛く生きていくしかない
กิ่งฟ้าเจ้าเอ๋ย ging far jao ei
ああ 天の枝の君よ
เจ้าเลยไกลพี่ jao ley klai phii
君は僕には遠い人
สิ้นกันเพียงนี้ บุญพี่ไม่มีพอเทียมทัน sin kan phieng nii bun phii mai mii phoo tiem tan
僕の徳は君と対等になるには少な過ぎるから こんな風だけで尽きるだろう
รักเจ้านั้นปาน ประหนึ่งชีวัน rak jao nan paan pranung chiwan
君を まるで命のように愛している
แต่พรหมเท่านั้น กั้นรักเราเอย dee pram tao nan gan rak rao ey
けれど 僕達の愛は隔てられる・・そうなるだけの宿命
สไบน้องแทนกาย หอมมิวายคลายกลุ้ม sabay noong teen kaai hoom miwaay klaai krim
その体の代わりの君のショール 香りがまだ消えずに匂う
หอมกระถินกลิ่นปทุม ดั่งไฟรุมสุมทรวงห่วงหา hoom krathin klin ptum dang fai rum sum sruong huang haa
胸にくすぶり続ける火のような紅蓮のアカシアの香り
สไบเจ้าเอ๋ยแทนกาย หอมมิวายคลายพร่า sabai jao ei teen kaai hoom miwai klaai praa
ああ 君の代わりのショール その芳しさ なくなりはしない
ทุกค่ำคืนกลืนน้ำตา tuk kam kuun krien nam taa
毎晩毎夜 涙を呑む
ปวดอุราเพราะเจ้าของสไบ puot uraa pro jao koong sabai
そのショールの持ち主のせいで 心が疼く
*รักคนที่เขาไม่รักเรา จึงต้องเฝ้าเคล้าแต่สไบ rak kon tii kao mai rak rao jung tong fao klao dee sabai
僕を愛してくれない人を愛し ショールを抱きしめるしかできず
แสนสุดระทมใจ seen sut ratom jai
あまりある悲しさ
โอ้สไบขอให้เจ้าเป็นพยาน oh sabai koo hai jao pen pyaan
ああ ショールよ 証人となっておくれ
อกข้านี้คงต้องร้าวราน ทรมานทุกวันคืน ok kaa nii kon tong rauraan tramaan tuk wan kuun
この僕の胸はきっと割れ砕け 毎日苦しむ
แม้ชีวิตจะขมขื่น mee chiwit ja komkun
辛い生涯になろうとも
ข้าทนฝืนยอมรักเพียงสไบแพร kaa ton fun yoom rak phieng sabai peen
僕が敢えて耐え忍び絹のショールだけしか愛せないことに
*repeat
เรือนหอหลังนี้พี่สร้างรอเจ้า rien hoo lang nii phii sraang roo jao
この新居を僕は君を待つために建てた
แต่ต้องอับเฉา dee tong ap chao
けれど憂鬱なものになってしまった
เฝ้าแต่รอหม่นหมองฤดี fao dee roo mon moong rudii
心は悲壮な想いを感じる
เฝ้าแต่รอรักน้องมาร่วมชีวี fao dee roo rak noong maa ruom chiwii
君の愛が人生を共にするのを待つばかりだったのに
ฝันหวาน คอยพี่ สุขี วันวิวาห์ fan waan kooy phii suki wan wiwaan
甘い夢を見た・・結婚する日に 僕が幸せな人間になるのを待ちわびていた
เรือนน้อยคอยรักคอยเธอเคียงคู่ rien nooy kooy rak kooy ter kieng kuu
小さな家は 愛を待っていた 君を伴侶とするのを待っていた
ได้แต่มองดู ขาดยอดชู้คู่ขวัญชีวา dai dee moong duu kaat yoot chuu kuu kwan chiwaa
けれど 生涯の最高の伴侶を失ったのが見えるだけ
สิ้นสลายรักคลายสัญญา sin slaay rak klaay sanyaa
愛が消滅し 誓いも消え去った
น้อยหรือแก้วตาเปลี่ยนวาจาลืมน้ำใจ nooi ru keeo taa plien waa jaa luum nam jai
愛しい人よ 思いやりのある言葉はそんなに少なくなってしまったのかい?
...ดึกดื่นตื่นตาอกผวาครวญ duuk duun duun taa ok powaa kruon
夜更けに 嘆きのあまりに跳び起きてしまう
เห็นห้องให้หวนครวญคร่ำอาลัย hen noong hai whon kruon kram aalay
君が戻ってきてくれる姿を見て 未練の想いで嘆き悲しみながら
สายลมโชยกระซิบร่ำไห้ saay lom sooy krasip ram hai
風は泣きながら 囁くように吹く
ห้องหอเรือนใจไร้เทวีเคียงครอง noong hoo rien jai rai tewii kieng kroong
新居の部屋には 懐に抱く女神はいない
เรือนหอหลังนี้เห็นทีจะร้าง rien hoo lang nii hen nii ja raang
この家は廃墟になっていくように見える
สวาทขาดจางเปลี่ยวอ้างว้างไม่สมปอง swaa kaat jaang pliou aang waang mai som poong
愛が消失し孤独に虚しく・・もう夢は叶わない
สร้างเรือนหอไว้รอปรางทอง sraang rien hoo wai roop raang toong
金色の雨どいに縁取り建てられた新婚の家に
เหลือเพียงหอห้องกับเจ้าของเรือนรักทลาย lue phieng hoo hoong kap jao kong rien rak slaay
残ったのは その家の部屋と 壊れた愛の家の持ち主だけ
เห็นเดือนรูปเคียว เกี่ยวกิ่งฟ้า hen duan ruup kio gio ging faa
空に浮かぶ三日月を見ていると
เมฆน้อยลอยมา นภาสลัวมันเกลื่อน mek nooy laai maa naphaaswan man klien
小さな雲が流れてきて 空が暗く曇ってきた
ดวงดาววาวแวมข้างแรม ลับเลื่อน duang daao wew ween kaang reem sap luen
きらめく下弦の星は 消え薄れ
แรมเอย แรมเดือน reem eey reem duen
月も晦(つごもり)になった
เหมือนเรารักแรมร้างไกล muan rao rak reem raang klai
まるで 僕らの愛が遠く消えてしまったようだ
ฉันคงมีกรรม ติดตามย้อน chan kong mii krom tit taam yoon
前世の宿命なのだろう
อกเอ๋ย อาวรณ์ ok ey aaoun
心が求める
รักมาแรมรอนไปได้ rak maa reem roon pai dai
愛をどうやったら引き止められるのか
จะรอจะคอยไปอีกเท่าไร ja roo ja kooy mai iik tao rai
さらに どれくらい待ち続けたら
ดินฟ้าจะช่วยให้ din faa ja chuan hai
天が助けてくれるだろう
โชคที่ร้าย กลับดี chook tii raay klap dii
この不運を 幸運にしておくれ
เด่นเดือนเลือนแรมครบเดือนก็แจ่มงามนัก den duen leen reem krop duen go jeem gaam nak
明るい月が 満月から淡く欠けだしても 美しさはひと際
หมุนเวียนตามจักรราศี mun wien taak jak raa see
天文の規則に従いまわっていく
แต่ความรักฉันแรมเลือน dee kwam rak chan reem luen
でも僕の愛は 薄れ始め
แรม เดือนแรม ปี reem duen reem pii
ひと月満ちても 年が満ちても
โถป่านฉะนี้ยังไม่กลับมา..หา too paan cha nii yang mai klap maa..haa
ああ それでもまだ戻ってこない
* แม้เดือนแรมมองไม่ผ่องศรี mee duen reem moong mai phoong see
下弦の月が 誉れ高く輝いて見えなくても
ดาวน้อยยังมีระวีแทนที่ในหล้า daau nooy yang mii ra wii teen tii nai laa
この世にはまだ小さな星の光が代わりにある
** แต่อกเรา หักเมื่อแรมรักลา dee ok rao hak duai reem rak laa
でも 僕達の心は 愛の終わりの時と共に割れてしまった
จะเห็นใจใครมา ช่วยรักษาเล่าเอย ja hen jai krai maa choi rak saa lao ey
可哀そうに想う誰かよ 癒しておくれ
*/**repeat
โปรดเถิดดวงใจโปรดได้ฟังเพลงนี้ก่อน proot therd duang jai proot dai fang pleeng nii goon
愛する人よお願いだ お願いだからこの歌をまず聴いておくれ
อย่าด่วนหลับนอน อย่าด่วนทอดถอนฤทัย yaa doun lap noon yaa duon toot toon rutay
急いで眠ってしまわないで すぐにため息をつかないで
จำเสียงของพี่ได้หรือเปล่า jam seing kong phii dai ru plao
僕の声を覚えているかい?
จำเพลงรักเก่าเราได้ไหม jam pleeng rak gao rao dai mai
僕達の昔の愛を覚えているかい?
เคยฝากฝังไว้แนบในกลางใจนาง kui faak fang wai neep nai klaang jai naang
かつて 君の心にしっかりと託しておいた愛を
ดึกดื่นคืนนั้นเคยร่วมผูกพัน แน่นหนัก duk duun kuun nan kuy ruom phuuk phan neen nak
あの夜更けに かつて硬く契り合った
เคยฝากความรักว่าด้วยใจภักดิ์ ไม่จาง kui faak kwam rak waa duoi jai phak dee mai jaang
かつて 託したあの愛、決して消えない忠誠の心
เสียงน้องออเซาะ ขอรักมั่น รำพึงเสียงสั่นsieng noong oo sao koo rak man ram phing sieng san
君の声は甘えてせがんだ 硬く必ず愛してと 震える声で
เมื่อใกล้สาง ไม่อยากจากนาง ห่างรัก ที่เริ่มลอง mua klai saang mai yaak jaak naang haang rai tii rerm loong
夜が白みだす時 君を離したくはなかった 始まったばかりのあの愛も
...แต่พออีกไม่นานนัก ความรักที่เคยหวานซึ้ง dee phoo iik mai naan nak kwam rak tii kui waan sung
でも そう長くないうちに あのかつての甘く幸せな愛情は
เปลี่ยนจากหนึ่งกลับกลายเป็นสอง plien jaak nung klap klaay pen soong
一つから二つに変わってしまった
ลืมรักลืมรส ลืมไปหมดที่เคยทดลอง luum rak luum rot luum mot tii kui tot loong
愛を忘れ あの甘美さを忘れ かつての全てを忘れてしまった
อ้อมแขนที่เคยประคอง น้องอยู่ในอ้อมแขนใคร oom keen tii kui prakong noong yuu nai oom keen krai
かつて両手で抱きしめた腕 君は誰の腕の中にいるのだい?
ดึกดื่นคืนนี้พี่คงเฝ้าคอย duk duun kuun nii phii kong fao kooy
今夜の夜更け 僕は待ち続けるだけなのだろう
เหมือนก่อน มิได้หลับนอนเฝ้าแต่ทอดถอน ฤทัย muan goon mi dai lap noon fao dee toor toon rudii
あの以前のように 眠れないまま ため息をつくばかり
พี่หลงบรรเลงเพลงรักเก่า phii long prraleng plong rak gao
僕は昔の愛の歌の演奏にふけるだけ
ตัวเธอนั้นเล่า อยู่แห่งไหน tua ternan lao yuu heeng nai
そして 君はどこにいるんだい?
ดูช่างโหดร้าย ให้เราเฝ้าคร่ำครวญ duu chaang hoot raay hai rao fao kram kruon
なんて無慈悲な人だろう 僕をこんなに嘆き悲しむばかりにさせて